Μετά από 3 χρόνια ξαναβρεθήκαμε στην ανατολική ακτή σε έναν ακόμα συνδυασμό εργασίας (για το έτερον ήμισυ) και διακοπών (για μένα). Πρώτη φορά στη Βοστώνη, την οποία βρήκα γοητευτικότατη. Μείναμε στο Cambridge, το οποίο χωρίζεται από τη Βοστώνη με τον ποταμό Charles, όπου βρίσκονται φημισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως το Harvard, το MIT & το Northeastern University. Ομολογουμένως, το Καίμπριτζ έχει επιτύχει σε μεγάλο βαθμό να μοιάσει αρχιτεκτονικά στο ομώνυμό του της Αγγλίας, ενώ η Βοστώνη, μοιάζει αρκετά με μια βρετανική πόλη, συν τους ουρανοξύστες.
Τελευταία ολόκληρη μέρα σήμερα...o βίκτωρας παρακολούθησε τις τελευταίες ομιλίες το πρωί και στη συνέχεια κάναμε βόλτες, ψώνια και επισκεψη στο Spy Museum (συμπαθητικό αν και αναπόφευκτα προπαγανδιστικό)!
Τελευταίες εικόνες από τη γειτονιά μας....
το ξενοδοχείο μας...
και το Spy Museum.
ΥΓ Μπορεί να μου θυμίσει κανείς γιατί φεύγουμε από εδώ;
Σήμερα άρχισε το συνέδριο του βίκτωρα, οπότε δεν είχαμε και πολλά περιθώρια για βόλτες. Πετάχτηκα μόνο για ψώνια και κατά το απόγευμα εξευρενήσαμε περπατώντας αλλή μια πλευρά της γειτονιάς που βρίσκεται το ξενοδοχείο μας. Καθώς πρόκειται για γειτονιά κοντά στο Πανεπιστήμιο, θυμίζει αρκετά το Camden Town του Λονδίνου.
Η μέρα μας ήταν γεμάτη διαδρομές με το μετρό για επαγγελματικές συναντήσεις και -φυσικά- ψώνια! (Καθώς ο φόρος πωλήσεων κυμαίνεται ανάμεσα στο 5 με 10% επί της αναγραφόμενης τιμής, τα περισσότερα πράγματα είναι σχετικά φθηνά). Έτσι καταλήξαμε με ένα σάκο βιβλία, το πολυπόθητο τηλεσκόπιο του βίκτωρα (του το είχα υποσχεθεί για τα γενέθλιά του) και ένα iPod Nano για την αφεντιά μου.
Union Station of DC
Τρόπος μετακίνησης για όλους βαριούνται το περπάτημα ή πρέπει να καλύπτουν κάποιες αποστάσεις καθημερινά.
Σήμερα το πρόγραμμα έχει επαγγεματικές επαφές του βίκτωρα το πρωί και το βράδι. Θα προσπαθήσω όμως να ανεβάσω μερικές φωτό που δεν ανέβαιναν με τίποτα στο προηγούμενο ποστ (πολύ ασταθές το ασύρματο που έχουμε εδώ).
Άκατοι Apollo & Soyuz, μύτη με μύτη!
Trans-Antarctica Express
Messerschmitt 262
Τοιχογραφία με όλους τους τύπους των αεροπλάνων.
Αφού είδαμε τα περισσότερα από τα εκθέματα (και βγήκε ένας υπέροχος ήλιος), κάναμε βόλτα στο Nation's Mall, το τεράστιο πάρκο όπου είναι συγκετρωμένα τα περισσότερα μουσεία της πόλης αλλά στα κατ΄εξοχήν αξιοθέατα, όπως το Καπιτώλιο (από μακριά), το Washigton Monument (γνωστό και ως οβελίσκος) και φυσικά το Μνημείο του Λίνκολν με την τεράστια τεχνητή λίμνη με το πάρκο της.
Καθώς είμασταν πτώματα από το ταξίδι, πέσαμε για μια μικρή σιέστα κατά τις 6μμ τοπική ώρα, με σκοπό να σηκωθούμε σε κανά δύωρο για εξερεύνηση. Αμ δε! άνοιξα τα μάτια μου κάποια στιγμή και μέσα στο σκοτάδι μου φάνηκε ότι το ρολόι έλεγε 21:08... Ωραία σκέφτομαι, θα κάνω το πολυπόθητο ντουζάκι και θα βγούμε για βόλτα. Ξυπνάει και ο βικτωράκος μου και μου λέει "τζετ λαγκ-τζετ λαγκ!" "Μα όχι" του κάνω "είναι μόλις εννέα η ώρα".
"Ποιές εννέα; Για κοίτα το ρολόι!" Ξανακοιτάω και ως δια μαγείας το 21:08 είχε γίνει 02:18 (δηλαδή γύρω στις 9 το πρωί ώρα Ελλάδος). Γκρουμπφ!
Τελικά μπανιαριστήκαμε, σερφάραμε (βρήκα τα κοντινότερα κομιξάδικα, και καταστήματα τροφίμων) και διαβάσαμε προσπαθώντας να ξανακοιμηθούμε. Κατά τις 3:40 τοπική ώρα μας ξαναπήρε στις αγκάλες του ο Μορφέας.
Περιττό να σας πω ότι στις 7 το πρωί σηκωθήκαμε ζωηροί-ζωηροί με όρεξη για βόλτες, μόνο που ο καιρός μας την έσκασε και ρίχνει καρεκλοπόδαρα! Τώρα προσπαθούμε να βρούμε σε ποιό μουσείο θα πάμε πρώτα.
Φυσικά, πριν ξεκινήσουμε την περιήγησή μας, πήραμε δυνάμεις και πρωινό από παρακείμενο καφέ.
Οι "μικρές"κούπες και η θέα από το καφέ.
Στη συνέχεια βρήκαμε τον κοντινότερο σταθμό του Μετρό και κατευθυνθήκαμε προς τα Σμιθσόνιαν. Πρώτη στάση -φυσικά- το Μουσείο Αεροπλοϊας και Διαστήματος.